Een boek over het vervoer “van huis tot huis” met speciaal daarvoor ontwikkeld goederenmaterieel: de laadkistenwagens.
Een vervoer waarmee de Nederlandsche Spoorwegen in de jaren ’30 tot ’50 furore maakte. Terwijl die spoorwegen slechts liepen tot en met het station; voor het “van station tot huis”-vervoer waren automobielen nodig. Sterker nog: de inventiviteit van de autobranche (DAF) was de belangrijkste factor in het succes van het systeem.
Zonder een beschrijving van de voor het wegvervoer ontwikkelde “DAF-lossers” zou een beschrijving van het laadkistenvervoer onvolledig zijn.
De beschrijving van dit transportsysteem geeft ook een kijkje in de stand van zaken in Nederland, nu zo’n tachtig jaar geleden. Waar vijf ton laadvermogen over de weg vernieuwend was. Waar het handmatig laden van laadkisten met duizenden flessen vele mensen aan het werk hield. Waar ook op het kleinste station een losweg was, gevuld met spoorwagens die dagelijks gebruikt werden. En waar de combinatie hiervan kon leiden tot een heel specifiek vervoer waarmee ook in het buitenland veel indruk werd gemaakt. In heel Europa, van Finland tot Griekenland, werd het laadkistensysteem overgenomen, soms verbeterd en – maar dat is een lot dat alle ontwikkelingen uiteindelijk ten deel valt – weer verlaten.